جودی ابوت
نام شخص اول کتاب داستان بابالنگ دراز است. جودی در این داستان دختری یتیم
اما سرزنده و پرتلاش است که از کودکی تا نوجوانی را در یتیم خانه زندگی می
کند تا اینکه یک روز مرد خیری کمک می کند تا جودی برای سوادآموزی و تحصیل
وارد مدرسه ای شبانه روزی شود که متعلق به قشر ثروتمند جامعه می باشد. جودی ابوت
فقط یک بار مرد خیر را از پشت سر دیده بود و به همین خاطر اسم آن را با
توجه به تصویری که در ذهنش داشت بابا لنگ دراز گذاشته بود. او تمام موفقیت
ها و فعالیت های زندگی اش را در قالب نامه های متعدد برای بابالنگ دراز
دوست داشتنی خودش می نوشت. جودی در طول مسیر بزرگ شدنش تلاش می کند تا
فرهنگ خود را که بدلیل پرورش در یتیم خانه از جامعه فاصله گرفته است، اغنا
بخشد. سرانجام بعد از گذشت سال های متمادی از ورود مرد خیر به زندگی جودی،
بابالنگ دراز خود را معرفی می کند. در حقیقت این کتاب، مجموعه ای از نامه
های جودی به بابالنگ دراز است که محتوایی سرگرم کننده دارند و احساساتی
مانند بخشش، مهربانی، نوع دوستی، صبر و پایداری را نشان می دهند. به همین
دلیل نیز افراد در سنین مختلف با این داستان مآنوس شده و ارتباط برقرار می
کنند. بهتر است بدانید نویسنده رمان بابا لنگ دراز جین وبستر فردی آمریکایی است که یکی دیگر از آثار مهم او "دشمن عزیز" است.