آموزش پس‌انداز و مدیریت اقتصادی به کودکان

ما به کودکان پول توجیبی می‌دهیم، چون با این کار مدیریت مالی را به آنها آموزش می‌دهیم.

روش‌های کاربردی آموزش پس‌انداز و مدیریت اقتصادی برای آموزش به کودکان؛

همانطور که در خانواده والدین باید مدیریت عاطفی، روانی و اجتماعی را برای ایجاد روابط دوستانه و رسیدن به تکامل خانواده به عهده گیرند و عمل کنند، باید بر دخل و خرج خانواده نیز مدیریت کنند. مدیریت اقتصادی خانواده در شرایط عادی باید براساس میزان درآمدهای یکی از اعضای خانواده و هزینه‌ها تنظیم شود.

در زندگی هر کودک زمانی فرا می‌رسد که حس پیش‌بینی روز مبادا و خالی بودن جیب، او را متوجه عواقب بی‌پولی و پس‌انداز می‌کند و در اینجاست که نیاز به داشتن مسئولیت مالی برای کودک احساس می‌شود ما این نیاز را پول توجیبی نامیم. این مقوله معمولاً از سن پنج یا شش سالگی آغاز می‌شود.

ما به کودکان پول توجیبی می‌دهیم، چون با این کار مدیریت مالی را به آنها آموزش می‌دهیم. کودکانی که مجبور به مبارزه وتلاش برای مسائل پولی می‌شوند نه تنها مسئولیت مالی بیشتری پیدا می‌کنند، بلکه در تمامی زمینه‌های زندگی نیز مسئول‌تر بار می‌آیند. در حقیقت این مقوله بدان معناست که کودکان با مهارت‌های درست و به جای مدیریت مالی برای مدیریت و پیشبرد وظایفشان در مدرسه نیز بهتر عمل می‌کنند.

همانگونه که می‌دانیم صرفه‌جویی به مفهوم مصرف چیزی به شکل درست و مناسب آن است. این مسئله برای ایجاد تعادل میان درآمد و هزینه بسیار مهم و اساسی است و در حوزه اقتصاد خانواده نیز می‌تواند تاثیرگذار و سرنوشت‌ساز باشد.

راهکارهایی کاملاً روشن و راهبردی برای آموزش کودکانمان در جهت فرهنگسازی برای پس‌انداز و مدیریت

- هرگز به این موضوع تاکیدنکنید که کودک باید پول توجیبی‌اش را پس‌انداز نماید. اگر آنها پول توجیبی‌شان را در جعبه‌ی کفش در عقب کمد خود پنهان و آن را برای زمانی که بزرگ می‌شوند پس‌اندازکنند در آن صورت هیچگاه نمی‌توانند در مسئله و موضوع جابه‌جا و خرج کردن درست پول را یاد بگیرند و آنها باید وضعیت بد و بحران اقتصادی را خود تجربه نمایند. به عنوان مثال در یک مقطع زمانی، پول خود را بی‌رویه خرج و تمام می‌کنند. و در موقعیت زمانی دیگر که به پول نیاز دارند تازه متوجه می‌شوند که دیگر آهی در بساط ندارند. در چنین مواقعی است که مسائل پولی و مالی را می‌‌آموزند و از مسائل پیش‌ آمده کسب تجربه می‌کنند. به طور کلی مردم و همچنین کودکان فقط بعد از تجربه تلخ ورشکستگی و بی‌پولی می‌توانند راه درست پس‌انداز را به نحو بهتری بیاموزند .

• اکثر کودکان در خانه و در اتاقشان قلک‌کوچکی دارند که با تشویق والدین گاهی مقداری پول در آن می‌ریزند و در مناسبت‌هایی با اجازه والدین و گاهی تقسیم خودشان آن را می‌شکنند یا باز نمی‌کنند و از پول جمع شده در آن استفاده می‌کنند.

حال ما به عنوان والدین کودکان بهتر است به این فرآیند پس‌انداز کردن پول جهت بدهیم بطور مثال می‌توانیم این پروژه را در زمان بسته و مشخص به کودکمان بیاموزیم به این نحو که حسابی به نام کودک در بانکی که انتخاب می‌کنیم افتتاح می‌کنیم در روزهای مشخصی مثلاً به صورت ماهانه و یا هرسه ماه یکبار یا هر مدت زمانی که از قبل به کودک اعلام می‌شود و در جریان کار قرار می‌گیرد قلک را باز می‌کنیم و همراه با کودک پول‌ها را به بانک می‌بریم و در حساب شخصی او واریز می‌کنیم و هر ماه به او اعلام می‌کنیم که چقدر در حسابش پس‌انداز شده است.

این روش موجب می‌شود که کودک پس‌انداز را به صورت سیستماتیک بیاموزد و به طور جدی در جامعه به نوعی فعالیت اقتصادی داشته باشد و در مورد میزان دارایی خویش تصمیم بگیرد و بیاموزد که کم‌کم به سوی استقلال مالی پیش برود. البته بهتر است که در جهت این تمرین یک قلک که قابلیت باز و بسته شدن داشته باشد یعنی قفل‌دار برای کودکمان تهیه کنیم.

البته اینگونه رفتارها در صورتی تاثیرگزار خواهد بود و منجر به فرهنگ‌سازی خواهد شد که مستمر باشد و رها نشود و پیوسته توسط والدین پیگیری شود و به طور مثال در انتهای هرماه یا هر هفته از کودک بپرسیم که این هفته چقدر پول در قلک خود ریخته است. این پرسش باعث می‌شود که کودک اگر پس‌انداز هم نکرده باشد به فکر بیفتد و پیگیری کند.