(چگونه بگویید (( نه ، نمی تونی همیشه همه جا دنبال من بیای.)) )
اخیرا
با مادر خانه داری صحبت کرده ام که از رفتارهای ناشایست فرزند دوساله اش به
ستوه آمده بود و با آنها مبارزه می کرد. این خانم بسیار خسته و درمانده
روش وقفه را میشناخت اما اقرار می کرد که به علت خستگی زیاد قادر به (( نه
)) گفتن و اعمال مجازات نیست.
او بسیار به موقع و عالی کودک را قبل از
ساعت 7:30 به رختخواب می برد و می خواباند ولی خود مجبور است تا مدتی بعد
از نیمه شب بیدار بماند و به کارهای انجام نشده در طول روز بپردازد زیرا در
طول روز یک کودک 12 کیلوگرمی مانند کنه به او چسبیده است.
ریشه های این ماجرای آشنا به دوران نوزادی فرزندتان برمی گردد زمانی که شما نیز مانند هر پدر و مادری که تازه دارای فرزند شده دستخوش هیجان و درگیر مراحل و جزئیات رشد و نمو فرزندتان بوده اید.
در
اهمیت این رابطه متقابل و جذاب والد – فرزند بعضی از (( متخصصان)) پرورش
کودک چنان اغراق کرده اند که تلویحا اظهار می دارند چنانچه شما هر لحظه از
اوقات بیداریتان را با نوزادتان نگذرانید او ممکن است نتواند ارتباطی
استوار و همیشگی با شما داشته باشد.
تا وقتی فکر کنید وظیفه ی شما در تمام طول مدت بیداری فرزندتان سرگرم کردن و خنداندن اوست وخامت اوضاع را بیشتر می کنید و اگر بعضی کودکان نوپا تصور کنند که این کار وظیفه ی همیشگی شماست ، تعجب نکنید.
کم
توقع ترین این کودکان هم انتظار دارند که پدر یا مادر مدام در معرض دیدشان
قرار داشته باشد و آنهایی که پرتوقع هستند دلشان میخواهد مدام در آغوش پدر
یا مادرشان باشند. اگر کودک شما هم یکی از این کودکان نوپای سمج و چسبنده
است می دانید که انجام هر کاری حتی رفتن به توالت غیرممکن خواهد بود.
قبل
از جست و جوی راه حلی برای این وابستگی بیش از حد اجازه دهید در دو مورد
به تفاهم برسیم. اول اینکه کودک باید تحت نظارت دائم باشد. البته این امر
یعنی اینکه کودک معمولا در دیدرس شما باشد. والدین میتوانند مراقبت از کودک
را به وسیله ی شنیداری انجام دهند یعنی زمانی که یک سکوت 30 ثانیه ای به
وجود می آید نشانه ی وجود شیطنت خاصی از طرف کودک باشد.
ثانیا به عنوان پدر یا مادر کودک خردسال
نباید انتظار داشته باشید تمام مدتی که فرزندتان بیدار است بتوانید کارهای
غیرضروری چندانی انجام دهید. مثلا بیست دقیقه صحبت تلفنی با خواهر
کوچکترتان درباره ی لباس میهمانی احتمالا ( و شاید حتما) باید به زمان خواب
بعداز ظهر و یا به خواب رفتن کامل کودک در شب موکول شود.
به همین صورت
تجدید رنگ دیوار حمام باید شبها که میتوانید تمام توجه خود را به این کار
پردردسر معطوف دارید انجام شود. البته پدر یا مادر باید بتواند یک غذای
ساده بپزد و یا چند دقیقه دوش بگیرد ویا یک گفت و گوی تلفنی پنج دقیقه ای
با پزشک داشته باشد بدون اینکه کودک به دامانش آویزان شود و یا در گوشش جیغ
بزند.
این اتکای بیش از حد شاید نشانه ای از خستگی کودک باشد. راه حل
این مشکل خیلی ساده است : کودک را شب یک ساعت زودتر بخوابانید و یا یک خواب
نیمروزی زودتر ( و احتمالا طولانی تر) در نظر بگیرید.
راه حل پرهزینه
تر استخدام پرستاری برای سرگرم کردن کودک است تا شما بتوانید به کارهایتان
بپردازید . متاسفانه کودک ممکن است از پذیرش پرستارش امتناع ورزد و همچنان
شما فرد مورد علاقه اش باقی بمانید.
پاسخ نهایی این مشکل قرار دادن ((
کودک چسبنده )) در اتاقش است که به آن وقفه ی (( ایمنی )) گفته میشود. این
عمل در حقیقت مجازات کردن نیست و اگرچه شاید نقش تنبیه را داشته باشد هدف
اولیه شما قرار دادن کودک در یک محیط امن برای مدت چند دقیقه ( حداکثر ده
دقیقه ) است به نحوی که یک کار ضروری را بتوانید بدون دردسر و مزاحمت انجام
دهید.
مثلا در حالی که مشغول پختن ماکارونی هستید کودک بیست ماهه تان
پای راستتان را چسبیده است. کار بسیار مشکل و پرزحمتی است ولی به هر حال آن
را انجام می دهید حالا زمان آبکش کردن ماکارونی فرا رسیده است و رفتن به
کنار ظرفشویی با قابلمه ای پر از آب جوش و توپی دوازده – سیزده کیلویی که
به قوزک پای راستتان زنجیر شده ، خطرناک خواهد بود.
در چنین اوضاعی راه
چاره یک وقفه ی ایمنی سه دقیقه ای است. من تو رو به اتاقت می برم تا این
کار رو انجام بدم تنها توضیح لازم در چنین موقعیتی است. لازم نیست تا پایان
گریه کودک برای خاتمه دادن به این وقفه حوصله به خرج دهید زیرا این عمل به
عنوان یک مجازات به صورت سنتی آن به کار برده نمیشود.
اغلب والدین از
استحمام همراه با کودک خود احساس ناراحتی نمی کنند اما در موارد نادری شما
به چند دقیقه تنهایی نیاز دارید. برای موارد ضروری یک وقفه ی امور شخصی
داشته باشید و یا اگر کودک دوساله تان حتی اجازه نمی دهد که با تعمیرکار
لوازم برقی خانگی ، یک احوال پرسی تلفنی کنید و زمانی را برای بازدید وی از
ماشین لباسشویی خرابتان تعیین کنید استفاده از یک وقفه ی انجام کار فرصتی
چهار دقیقه ای به شما می دهد تا این مسئله را حل و فصل کنید.
این وقفه
های گاه و بی گاه تا وقتی کوتاه باشد و در آنها زیاده روی نشود تداخلی با
راهکار انضباطی کلی شما پیدا نخواهد کرد. این نوع وقفه فقط در موارد
اضطراری که فرصت کافی برای اعلام هشدار و انجام تهدید در اختیار نباشد به
کار برده میشود.
منبع : کتاب چگونه به کودک خود (( نه )) بگوییم
