کودکان، حرف زدن را در دو سال اول زندگی خود یاد می‌گیرند. کودک شما نیز یاد خواهد گرفت که از زبان، لب‌ها، سقف دهان و دندان
هایی که در دهان او روییده‌اند برای تولید صداهای مختلف استفاده کند؛ او
در ماه‌های اول و دوم صرفاً می‌تواند صداهای ساده‌ای مانند "اِه" یا "آ" را
تولید کند، و کمی پس از آن نیز صداهای ساده دیگری را که به اصطلاح "غان و
غون" نامیده می‌شوند، ایجاد خواهد کرد. کمی بعد،این صداها تبدیل به کلمات
واقعی می‌شوند: شاید حتی در چهار یا پنج ماهگی، کلماتی مانند "ماما" و
"بابا" از دهان او خارج شوند و اشک را به چشمان شما بیاورند. از این زمان
به بعد، کودک شما سعی می‌کند تا کلمات بیشتری را از بین صحبت‌های شما،
همسرتان و دیگر افرادی که در اطراف او هستند، انتخاب کرده و یاد بگیرد.
سپس، در بین یک تا دو سالگی، او به تدریج سعی خواهد کرد تا جملات دو یا سه
کلمه‌ای را ادا کند.
رشد این توانایی در کودک
در
ابتدای تولد، کودک شما گریه و زاری می‌کند و این گریه، اولین تلاش او برای
ورود به دنیای صداها است. او با این گریه نشان میدهدکه خارج شدن از دنیای
رحم و ورود به یک دنیای جدید و غریب، برای او شوکه کننده بوده است. از آن
به بعد، او صداها، آهنگ صحبت کردن و همچنین کلمات دیگران را جذب میکندکه
نهایتاً نحوه صحبت کردن خودش را شکل خواهند داد.
"صحبت کردن"،
پیوندی عمیق با"شنیدن" دارد. با گوش دادن به حرف‌های دیگران، کودک شما صدای
کلمات و ساختار جملات را یاد می‌گیرد. در واقع، بسیاری از محققین بر این
باورند که درک زبان از زمانی که کودک در رحم مادرش قرار دارد آغاز می‌شود.
همان‌گونه که کودک به ضربان ثابت قلب شما عادت کرده است، با صدای شما هم
وفق پیدا می‌کند. او تنها چند روز پس از تولد قادراست،که صدای شما را در
بین صداهای دیگران، تشخیص دهد.
چگونه می‌توانم به کودک خود کمک کنم تا حرف زدن را یاد بگیرد؟
هر
چقدر می‌توانید به صورت مستقیم با کودک خود صحبت کنید.سعی کنید این
صحبت‌ها بین شما و او بوده و شخص ثالثی بین شما نباشد. اگر شما در حال حرف
زدن یا کتاب با شعر خواندن برای او به همراه یکی از برادر یا خواهرهای
بزرگ‌ترش باشید، نمی‌توانید لغات و اصطلاحات را به میزان مورد نیاز او
تکرار کنید، یا برای او توضیح دهید؛ در واقع اگر شما با او تنها بودید،
اومیتوانست خیلی بیشتر از این فرصت استفاده کند. هنگام حرف زدن به او نگاه
کنید؛ اجازه دهید صورت و حرکات صورت شما را ببیند.
با تطبیق دادن
حرف‌های خود با کارهایی که انجام می‌دهید،این امکان را برای کودک فراهم
کنید که معنای حرف‌های شما را بهتر بفهمد. می‌توانید بگویید: «حالا پیراهنت
رادرمی آورم»، و پیراهنش را دربیاورید؛ سپس بگویید: «حالا نوبت کفشهایت
است»، و به سراغ کفش‌هایش بروید.
منبع: کودک آنلاین
