دانشمندان کشف کرده‌اند که نوزادانی که به اندازه کافی از مهر و محبت مادری بهره نمی‌برند، در بزرگسالی ترسو، پرخاشگر و خشن، و آنهایی که مهر مادری بسیاری را تجربه کرده‌اند، مهربان‌تر، شجاع‌تر و اجتماعی‌تر می‌شوند.
محبت توانایی های مغزی کودکان را تقویت می کند.
نوزادانی که کمبود محبت دارند با خطر اختلال در رشد مغزی و مهارت های اجتماعی مواجهند.
پزشکان بر این عقیده اند کودکانی که در سال اول زندگی خود از کمبود محبت رنج می برند در معرض خطر اختلالات مغزی و مهارت های اجتماعی قرار دارند.
به گفته پزشکان: کودکان مادران مبتلا به مشکلات ذهنی بیشتر در معرض این خطر قرار دارند چرا که رابطه این گروه از مادران با فرزندانشان طبیعی نیست در حالی که نوزادان به تحریک و کنش های اجتماعی نیاز دارند تا توانایی های مغزی آن ها رشد کند.
عشق و علاقه نه تنها در پختگی عاطفی نقش دارد بلکه ساختار مغز را نیز متاثر می‌کند
محققان آمریکایی در تحقیقات جدید خود دریافتند که توجه مادران به کودکان خود باعث رشد بیشتر منطقه هیپوکامپ مغز و درنتیجه رشد عقلی و عاطفی آنها می شود.
این تحقیقات نشان می‌دهد حجم منطقه هیپوکامپ مغز کودکان برخوردار از مهر و محبت مادر قبل از ورود به مدرسه، بزرگتر است.
این منطقه مسئول یادگیری، حافظه و تحمل فشارها هنگام ورود کودکان به مدرسه است.
این اولین تحقیقاتی است که از ارتباط بین توجه و اهتمام مادر به کودک در مراحل اولیه طفولیت و رشد ساختاری منطقه ای اصلی در مغز سخن می‌گوید.
حضور همیشگی مادر به ویژه در مراحل ابتدایی همراه با مهربانی و مراقبت ها و مهر و عواطف ویژه او این احساس را در طفل به وجود می آورد که دراین جهان تنها و بی یاور نیست و در صورت لزوم از حمایت بی دریغ مادر بهره مند خواهد شد و این در تأمین امنیت او موثر است. در این مورد نیز نقش مادر منحصر به فرد است کودک باید از سرچشمه عواطف سرشار و مهر و محبت مادر سیراب شود. این امر در رشد عقلی او از تأثیر بسزایی دارد. و می تواند این حس را در تمام طول زندگی به وجود آورد که دارای پشتوانه ای عظیم بوده و دلبستگی عمیقی را نیز با خدای مهربان برقرار کند .
چگونگی واکنش یک فرد در مقابل فشارهای روحی ، در کودکی او تعیین می‌شود.
یکی از مطالعات انجام شده در دانشگاه ویسکونسین آمریکا نشان داد که نحوه و چگونگی عکس‌العمل یک فرد در مقابل فشارهای روحی در سنین کودکی تعیین می‌شود. نوزادانی که با مادران تحت فشار روحی یا افسردگی بزرگ می‌شدند، بعدها بیشتر از حد متوسط آسیب پذیر بودند. اینها در مواقع سخت و پیچیده با ترشح شدید هورمون‌های فشار عکس العمل نشان می‌دهند.
چگونه به کودکان محبت کنیم
درک محبت از طرف کودکان در سنین مختلف متفاوت است. در هفت سال اول زندگی، محبت بیشتر تکیه بر لذات حسی دارد و در دوره های بعدی حفظ شخصیت از نظر نوجوانان و جوانان مهم است. بنابراین در هفت سال اول باید بصورت بوسیدن، نوازش کردن، اهدای خوراکیهای خوشمزه و اسباب بازیهای جالب ابراز گردد. ولی در نوجوانی محبت به صورت تشکر، تعظیم و تکریم شخصیت، حسن لباس، پذیرفته شدن از طرف دیگران و امثال آن موجبات رضایت آنان را فراهم می کند.
