مطالعات پیشین نشان داده بودند که سلامت روانی مادر در طی دوران بارداری و پس از آن، بر سلامت کودک تاثیرگذار است. اختلالات روانی شدید در مادر، سلامتی و تکامل روانی کودک را تحت تاثیر قرار می دهد.
در مطالعات اخیر مشخص شد که سلامت روانی پدر نیز یک عامل مهم درتکامل کودک است، در حالی که پیش از این و بر اساس دیدگاه سنتی تصور می شد که مادر تنها عامل موثر بر کودک می باشد.
این تیم تحقیقاتی در ماه 4 تا 5 بارداری، پدران را مورد بررسی قرار دادند. سلامت روانی آنها از جمله احساس افسردگی و ترس ارزیابی شد. سلامت روانی مادر و همچنین تکامل رفتاری، اجتماعی و عاطفی کودکان در 3 سالگی نیز مورد مطالعه قرار گرفت. علاوه بر این متخصصان اطلاعاتی را در مورد تغییرات خلق و خو، نزاع و درگیری و اضطراب کودکان جمع آوری نمودند.
9 توصیه ای که برای کنترل استرس پدارن مفید هستند :
۱. در انتخاب بیمارستان به همسر خود کمک کنید.
خیلی از آقایان در این امر دخالت نمی کنند و انتخاب بیمارستان و زایشگاه و حتی نحوه زایمان را برعهده همسرشان می گذارند. این در حالی است که همراهی همسر یک خانم باردار هنگامی که به بیمارستان برای گرفتن اطلاعات لازم مراجعه می کند، می تواند بسیار مفید باشد و نه تنها اعتمادبه نفس خانم را بالا می برد بلکه باعث می شود زایشگاه بهتر و مناسب تری را انتخاب کنند. توصیه می شود از نزدیک ترین بیمارستان به محل اقامت خود شروع کنید و مسائلی همچون نظافت و کادر پزشکی بیمارستان را در نظر داشته باشید.
۲.در صورت امکان، در کلاس های بارداری و شیردهی و آمادگی زایمان همراه همسرتان باشید.
در این کلاس ها معمولا زایشگاه به افراد نشان داده می شود و خانم باردار با نحوه زایمان، تنفس صحیح و مراقبت های قبل و بعد از زایمان آشنا می شود. همراه بودن شوهر با همسرش باعث می شود تمامی نگرانی ها از ناشناخته ها از بین برود و هر دو بتوانند راحت تر خود را برای روز آخر آماده کنند. متاسفانه در بسیاری از کشورها از جمله ایران امکان حضور مرد در کنار همسرش هنگام فارغ شدن وجود ندارد.
۳.اگر احساس پدرانه ندارید خود را سرزنش نکنید.
اکثر آقایان بعد از فارغ شدن همسرشان و دیدن و به آغوش کشیدن فرزندشان احساس پدر بودن می کنند. جنین برای مردان قابل لمس نیست و تا زمانی که به دنیا نیامده تنها یک مفهوم است. اگر در دوران بارداری همسرتان احساس پدر بودن نمی کنید، خود را سرزنش نکنید. چشیدن این احساس شیرین را به روز بعد از زایمان موکول کنید.
۴.به محض آغاز اولین دردها، همسرتان را به بیمارستان نبرید.
اکثر آقایان به محض اینکه دردهای خانم باردار آغاز می شود او را به زایشگاه می برند. دلیل آن هم حس ترس و ندانستن این موضوع است که چه باید بکنند. بهتر است به خانم خود اعتماد کامل داشته باشید و اگر فکر می کند هنوز موقع زایمان فرا نرسیده به اجبار او را به بیمارستان نبرید. تنها ماندن در زایشگاه، تحمل درد را سخت تر می کند.
۵.خیلی به حرف اطرافیان گوش ندهید.
در دوران بارداری و به ویژه نزدیک شدن به زمان زایمان، ممکن است اطرافیان نصایح مختلفی به شما بکنند. کاملا طبیعی است که هر فردی تجربیات خاص خود را داشته باشد. به جای مشورت گرفتن از اطرافیان، همسرتان را تحت نظر یک پزشک قرار دهید تا دوران بارداری و زایمان سالم و راحتی را تجربه کند.
۶.دوربین همراهتان نبرید.
برخی خانواده ها از زایشگاه تقاضا می کنند از عمل سزارین و تولد فرزند فیلمی تهیه کنند. بعد از زایمان نیز همه به دنبال عکس و فیلم گرفتن از نوزاد تازه متولدشده هستند. بهتر است به جای این کارها در آن لحظات شیرین با بیان جملات عاطفی به همسرتان، این لحظات را در ذهن خود و او ثبت کنید.
۷. به همسرتان اعتمادبه نفس بدهید.
خانم ها بعد از زایمان دچار فوران احساسی می شوند. بسیار حساس اند و خیلی سریع گریه می کنند. بهترین کاری که در این زمان از عهده شما به عنوان همسر برمی آید، کمک کردن در کارها و دادن اعتمادبه نفس به اوست. هر چه یک مادر بیشتر احساس حمایت کند، راحت تر می تواند نیازهای فرزندش را برآورده کند.
۸. اگر همسرتان به شما توجه نمی کند، از او دلخور نشوید.
خیلی از مردان در دوران بارداری و بعد از زایمان به این دلیل که همسرشان به آنها توجه نمی کند، ناراحت و عصبانی می شوند. فراموش نکنید همسر شما در حال گذراندن دوران سختی است. بی توجهی او به شما دلیل خاصی ندارد. شاید مشکلات دوران بارداری و سختی های بعد از زایمان عامل آن باشد که به زودی برطرف خواهد شد. همراه او باشید تا این دوره به سرعت بگذرد.
۹. در نگهداری کودکتان به او کمک کنید.
هر چه بیشتر به همسرتان در نگهداری از فرزندتان کمک کنید، زودتر می تواند به زندگی عادی خود برگردد و به عنوان یک همسر و نه فقط یک مادر، زندگی کند. اگر همسر شما به دلیل رسیدگی به فرزند خسته شود دیگر وقتی برای محبت به شما نمی گذارد. به توصیه های ماما عمل کنید و در مورد وظایف مادرانه با همسرتان صحبت کنید و از او بپرسید در چه مسائلی می توانید کمک او باشید.
