کودکان در تمام سنین این کار را انجام میدهند. بنابراین ناخن جویدن یکی از
فراوان ترین واکنشهای نوروتیک و اختلالات عادتی ارضا کننده ای است که در
کودکان و بزرگسالان مشاهده میشود. جویدن ناخن برخلاف مکیدن انگشت در سر
فرصت انجام نمیگیرد بلکه نشانه ی دلواپسی ، اضطراب و ترس از امتحان ، تنبیه
و...است.
دیده شده که کودکان قبل از امتحان و بزرگسالان مثلا در اتاق
انتظار یا پیش آمدی ناخن هایشان را می جوند یا گوشه ی ناخن را میخورند.
کودکانی که انگشتان خود را میمکند اکثرا آرام و بی خیال می باشند اما آنان
که انگشتان خود را می جوند بی قرار ، مضطرب و دارای انرژی زیاد هستند و حتی
در خواب نیز آرامش ندارند، جنب و جوش زیادی ندارند ، دندانهایشان را به هم
می سایند ، فریاد میکشند و خشم و غیظ در آنها به مراتب زیادتر دیده میشود.
جویدن ناخن را بعضی حرکتی برای تخلیه ی هیجانات می دانند. گاهی کودک
جویدن ناخن را از والدین خود یاد میگیرندو چون می بینند آنها در مواقع
ناراحتی این عمل را انجام میدهند لذا او برای رفع ناراحتی به این عمل
مبادرت می ورزد.
سه علت مشخص در ناخن جویدن موثر می باشد :
1- عصبانیت بیش از اندازه و غیر قابل کنترل
2- دلواپسی و تضادهای فکری و مخصوصا قرار گرفتن کودک در موقعیت های حساس ، ترس آور ، بلاتکلیفی و حالات هیجانی
3-
عادات و تقویت این رفتار. معمولا این گونه اعمال هنگام اضطراب ، خستگی ،
ترس و یا بی حوصلگی شدت می یابد. در واقع این عمل نوعی تخلیه از کنشهای
روانی می باشد و هنگامی که کودک قادر نیست خشم خود را مقابل ناکامی ها و
محرومیت ها نشان دهد برای آرامش درونی به این عمل دست می زند.
گفته میشود 2/1 این کودکان دارای بی قراری حرکتی و اختلال خواب نیز هستند و به طور کلی علت این اختلال به این شرح است :
1- رفع ناکامی و تنش ، خستگی ، محرومیت از مهر و محبت والدین یا بی توجهی یکی از آنها
2- وجود اضطراب و خشم کنترل شده
3- تقویت رفتار به وسیله ی اطرافیان در هنگام انجام عمل به صورت جلب نظر
4- جانشین سازی : ترس از جدایی در دوران کودکی کم کم به صورت یک عادت آسیب زا در آمده است.
5- تقلید از والدین و دیگر افراد محیط زندگی و یا هم کلاسیها و دوستانی که دارای چنین اختلالی می باشند.
سن
شروع جویدن ناخن از پنج سالگی است. به طوری که پانزده تا بیست سالگی اوج
پیدا میکند و کم کم به گوشه خوردن ناخن منجر می شود و گاهی هر دو حالت پیش
می آید. نسبت دختران و پسران برابر است حتی در یک خانواده ممکن است تمام اعضای آن به علت تقلید یا مسائل گفته شود به این عارضه گرفتار باشند.
این
عارضه علاوه بر این که به زیبایی انگشتان کودک صدمه می زند موجب از بین
رفتن بافت پوست ، تغییر شکل ناخن ، ایجاد قارچ ، پرورش میکروب ، در شکم ،
تهوع ، انگل و... می شود. برای برطرف کردن این عمل از طریق تهدید یا پاشیدن
فلفل و نمک و... کاری ناپسند می باشد که مشکل را زیادتر میکند.
باید
علت آن را شناخت و کودک را سرگرم ساخته و با دادن جایزه در مورد کار مفیدش
وی را ترغیب به ترک آن کرد. همچنین می توان از طریق مشاوره با مشاوران یا
پزشکان متخصص شناسایی و اقدام نمایید. والدین باید با آرامش تمام نسبت به
جویدن ناخن و یا مکیدن انگشت فرزندشان توجه و در رفع آن کوشا باشند.
اما
حرکاتی از قبیل انداختن پارچه ای روی صورت هنگام خواب ، بالش کوتاه یا
بلند ، طرف راست یا چپ خوابیدن و مسائلی از این قبیل را چندان مد نظر دقیق و
موشکافانه قرار ندهند تا کودک و هم خودشان را آزار ندهند. چون بعضی از این
کارها از قبیل پارچه انداختن روی صورت، دلیل خاصی جز آرامش ندارند و
معمولا انسانهای فکور و پر تلاش و حاضر ذهن به چنین اعمالی دست می زنند.
منبع : کتاب این گونه فرزندتان را تربیت کنید
