گروه همسالان تاب تحمل شکستن قواعد فرهنگی ایجاد شده را ندارد. این امر نه
تنها به دانش آموزان درباره تنظیم هیجان آموزش می دهد بلکه همچنین به صورت
فعالانه رفتارهای بعد از طرد را تنظیم می کند.
برطبق قواعد فرهنگ همسالان کودکانی
که سعی دارند در زمانی نامناسب یا به شیوه ی نامناسبی وارد گروه شوند در
60 درصد موارد طرد میشوند و متوجه نمی شوند که چرا مورد پذیرش قرار نگرفته
اند.
مشاهده دقیق کودکان در مدارس ابتدایی و تعاملاتشان با یکدیگر به
بزرگسالان در تشخیص بعضی از قوانین گروه کمک می کند. این قواعد به ندرت
مستقیما آموخته می شوند و پسران و دختران انتظار دارند که این قواعد را در
تعاملاتشان بیاموزند.
یک قانون مهم در فرهنگ همسالان توانایی پذیرش
عباراتی مانند (( نه ، شما نمیتوانید بازی کنید.)) یا (( شما نمیتوانید به
گروه بپیوندید )) می باشد . طرد و آزار کلامی از طرف گروه همسالان خیلی رنج
آور است و منجر به هیجانات منفی میشود.
علاوه بر این کودکانی که طرد
شده اند یا کسانی که از گروه کناره گیری میکنند فرصت کمتری برای تمرین
مهارت های کنترل هیجانات خود دارند که این باعث مشکلات قابل ملاحظه ای در
آنها میشود.
افراد بدخلق و آنهایی که در بیشتر مواقع هیجانات منفی دارند
از احاطه شدن ناخشنود هستند و تمایل به طرد بیشتر نسبت به همسالانشان
دارند. مهم اینکه محروم شدن و طرد ممکن است منجر به کاهش تنظیم هیجان و
رفتار شود حتی اگر کودک قبلا به خوبی کنترل شده باشد.
وقتی
که کودکان محروم می شوند آنها رفتارهای مساعدت و همکاری را بسیار کم از
خود نشان می دهند و حتی فکر کردن در مورد محروم شدن از گروه باعث کاهش
رفتارهای جامعه پسند می شود.
بعد از تجربه ی محرومیت افراد برای حمایت
از خودشان در برابر آسیب های آتی ، هیجاناتشان را سرکوب میکنند ، اما این
کار متعاقبا مانع رفتار همدلانه ی آنها میشود. محرومیت اجتماعی باعث فعال
شدن رفتارهای تکانشی و پرخاشگرانه میشود.
جالب توجه اینکه گالیت و
همکاران افرادی که طرد را تجربه میکنند به عنوان افراد (( نگران )) توصیف
کرده اند. اگر چه افراد طرد شده تمایل به پیدا کردن دوست دارند اما
نمیخواهند به واسطه ی این دوستی آسیب ببینند. بنابراین پذیرش از سوی گروه
همسالان باعث برقراری تعادل در برابر آسیب و طرد میشود.
اگر دیگران با
افراد مطرود شروع به برقراری تعامل و همکاری کنند تعامل میتواند به جریان
بیافتد. با این وجود اگر اعتماد دوباره از بین برود فرد مطرود به احتمال
کمی وارد ارتباط مجدد با دیگران میشود.
به منظور اجتناب از طرد کودکان
باید یاد بگیرند تا عصبانیتشان را تحت کنترل داشته باشند و با احتیاط آن را
ابراز کنند. آنها باید یاد بگیرند وقتی برنده شدن در برابر دیگران از نظر
اجتماعی خطرناک است واکنش هایشان را در برابر شکست دیگران تحت نظارت داشته
باشند.
همچنین باید یاد بگیرند که احساسات حسادت را ابراز نکنند چون
حالت شدید آن ممکن است باعث به دردسر افتادن شود. پسران یاد میگیرند حین در
میان گذاشتن ترس با دیگران خیلی محتاط باشند. دختران یاد میگیرند که در
ابراز هیجانات خشم محتاط باشند.
داشتن یک دوست خوب از اهمیت بسیار زیادی
برخوردار است چون کودکان و نوجوانان وقتی که چیزی در گروه همسالان نادرست
پیش می رود نیاز به الگوهایی برای تنظیم هیجان علایمی از واکنش های دیگران و
حمایت هیجانی دارند.
منبع : کتاب تنظیم هیجان کودکان