شاد بودن یک خصوصیت است که پدر و مادر باید در کودکشان ایجاد می کنند. داشتن یک فرزند شاد هم برای خانواده خوشایند است ، هم برای خود فرزند. ایجاد حس شادی در کودک را می توان با ساده ترین وسایل به وجود آورد. مسلما بچه ای که شاد باشد می تواند این حس را تا بزرگسالی در وجود خودش نگاه دارد.
1) با فرزندتان به بازی و جست و خیز بپردازید و با هم توپ بازی کنید. در روزهای برفی زمستان، آدم برفی درست کنید و با او برف بازی کنید.
2) با صدای بلند با او بخندید، لطیفه بگویید، داستانهای طنزدار و خندهدار بخوانید، ترانههای شاد زمزمه کنید و به دنبال سرگرمیهای شاد کننده باشید. خنده از فشارهای روانی میکاهد و باعث میشود که اکسیژن بیشتری به مغز و بدن برسد. پس میتوان با روحیهی بهتری به حل مشکلات پرداخت.
3) کودکان موفق، کودکانی شادند و کودکان شاد، کودکانی موفق هستند. اگر قصدتان فراهم آوردن یک زندگی توام با تلاش و کوشش است، سعی کنید عاداتی را در فرزندتان تقویت کنید که روحیهی تحمّل و مقاومت را در او بالا ببرد.
4) کمک کردن و حمایت کردن را به کودک بیاموزید. هر کودکی برای اینکه احساس ارزشمندی کند، نیازمند حسّ تعلّق نسبت به گروهی است که در آن زندگی میکند. از فرزندتان بخواهید تا اسباب بازیهای قدیمی و وسایلی را که مدتهاست به سراغشان نرفته، به بچههای مستمندی که میشناسد، هدیه دهد.
برای انتقال شادی لازم است تا روابط شما با اعضای دیگر خانواده مانند همسرتان نیز شاد باشد . روابط محبت آمیز همراه با احترام و پذیرش می تواند شادی را دو چندان کند .
5) در مورد تشویق فرزندتان خلّاق باشید. وقتی که فرزندتان در انجام کاری موفق شده و توانسته است که به هدفش برسد، تنها به او نگویید «آفرین! خیلی خوب است» بلکه سعی کنید با یافتن کلمات و جملاتی که شادی و مسرت شما را از پیروزی و موفقیت او نشان میدهد، او را تشویق و حمایت کنید. برای مثال بگویید: «داستانی که در بارهی قهرمانان خیالیت نوشته بودی، خیلی واقعی و ملموس نشان میداد و من احساس کردم که داستان تو از یک ماجرای واقعی سرچشمه گرفته است.»این گونه جملات، مفهوم بیشتری از یک آفرین گفت ساده در بر دارند و موجب تقویت حسّ شایستگی و ارزشمندی فرزندتان میشوند ولی مراقب باشید که تشویقها بیش از حدّ لازم نباشد.
6) نسبت به تغذیهی فرزندتان دقیق باشید. اگر او بداخلاق و ایرادگیر است در صورتی که بیمار نباشد، شاید گرسنه باشد.
7- هنر درونی فرزندتان را کشف کنید و به او کمک کنید تا شکوفا شود. پرداختن به علائق و نیاز های درونی راه را برای تخلیه هیجانی و کسب آرامش برای فرزندتان باز تر می کند . بنابراین به جای اجبار و تحمیل خواسته ها و علائق خود، اجازه دهید او درونش را بشناسد و پرورش دهد .
8- به صحبت فرزندتان فعالانه گوش دهید و به او توجه کافی نمایید و به او و سخنانش احترام بگذارید. کودکانی که احساس های بهتری از خود دارند و عزت نفس بالاتری دارند شادتر زندگی می کنند.
9- پر واضح است که هر پدر و مادری دوست دارد که فرزندشان بهترین باشد اما باید به استعدادها و تواناییهای بچهها نیز توجه کرد.
11- روش حل مساله را به فرزند خود یاد بدهید. از بستن بند کفش گرفته تا عبور بیخطر از خیابان، از غذا خوردن گرفته تا یافتن جواب مساله ریاضی، همگی از جمله آموزشهایی هستند که هر پدر و مادری برای رسیدن فرزند به استقلال فردی به او باید بیاموزند.
12- امکان درخشیدن را به کودک بدهید. هر کودکی توانایی و استعداد خاصی دارد. چرا نباید این امکان را به او داد تا خودی نشان دهد؟ آیا او کتاب خواندن را دوست دارد؟ اگر چنین است در این صورت میتوانید به او اجازه دهید زمانی که شما آشپزی میکنید یا به گلها میرسید برایتان کتاب بخواند. و یا اگر به باغبانی گرایش زیادی نشان می دهد آبیاری گل و درخت ها را به بسپارید و یا به او کمک کنید تا گیاهی بکارد یا تکیه گاهی برای یک شاخه خمیده درست کند .
منبع: hidoctor
