تأثیر بازی کردن بر شخصیت کودکان

معمولا پدر و مادر‌ها علاوه بر لذت بردن از صحنه بازی کردن فرزندان‌شان، به آن به عنوان زنگ تفریحی برای خودشان هم نگاه می‌کنند تا بتوانند کمی از شیطنت بچه‌ها آسوده شوند و استراحت کنند. اما شاید گاهی آنها یادشان برود که همین بازی‌ها هستند که نقش بزرگی در پرورش شخصیت کودک دارند. به همین دلیل ما در چند نکته تأثیر بازی کردن را بر سلامت روحی و شخصیت کودک برای‌‌تان آورده‌ایم.

گاهی بزرگتر‌ها در میان اتفاقات روزمره زندگی یاد‌شان می‌رود که باید با کودک‌شان با توجه به سنش رفتار کنند و ناخود‌آگاه از او توقع درک بیشتری دارند. اما باید یادتان باشد که برای کودکان فلسفه نگویید و برای‌شان از قانون و ادب و آیین حرف نزنید. آنها را رها کنید تا کودکی کنند!

کودکی کردن، همان خنده‌های بلندی است که گاه کشیده و گاه بریده بریده از او در می‌آید. کودکی کردن، همان گریه های بی بهانه و با بهانه‌های کوچک است. کودکی کردن، در آوردن صداهای بلند نامفهوم و پیچیدن در کنج کنج خانه و بازی‌های یکسره و ناتمام است.

کودک را رها کنید تا بازی کند؛ چه تنها، چه با برادر و خواهر خود. همچنین او را رها کنید تا بازی کند با فرزندان فامیل و آشنایان، با فرزندان دوستان‌تان و یا با همسالان بیگانه. شما اگر در پی نیازهای او مانند خانه و زندگی هستید او نیز به صورت غریزی در پی نیازهای خویش است. بازی گروهی کودکان بر روی آینده کودکانتان تاثیر به سزایی دارد.
 
بدین‌گونه بازی کردن می‌تواند این‌طور بر شخصیت کودک تأثیر‌گذار باشد:
1- وقتی کودک در پی نیازهای غریزی خود رها می‌شود، ساز و کارهای درونی و بیرونی او همه فعال می‌شوند، آرامش درونی می‌یابد، تمرکز می‌کند، فکرش را به کار می‌اندازد و خلاقیتش را بروز می‌دهد.

2- آرامش کودک از او شخصیتی سالم و خوش‌بین و آینده‌نگر می‌سازد.

3- وقتی تمرکز می‌کند، قدرت برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری را تمرین می‌کند. کودکانی که تمرکز را بیاموزند در بزرگی مدیرانی بزرگ و موفق خواهند شد.

4- وقتی می‌اندیشد به راهکارهای بلندمدت، میان مدت و کوتاه مدت دست می‌یابد. 

 5- هر گاه کودک در تنهایی خود بازی کند، خود به خود بر زمان و کار و امکاناتش مدیریت می‌کند و چون به تکرار گرفتار می‌شود و از تکرار خسته می‌شود، می‌کوشد راه‌های دیگری برای بازی بجوید.

6- هرگاه با دیگران بازی کند از روابط خانوادگی تا اجتماعی همه را می‌آزماید، ولی گاهی مادران محافظه کار، به دلیل حساسیت های بی مورد جلوی این تجربه‌های گران سنگ را می‌گیرند.

می‌توان به جای آزادی بازی، او را با چیزهایی دیگر مشغول کرد؛ چون کودک است و ذهنش زود مشغول می‌شود؛ در این صورت همان اندازه از رشد و جلوگیری کرده‌ایم اگر چه رشد کوچکی در زمینه‌های دیگر به او داده باشیم.

بازی ها باید با سلامتی کودکانمان در ارتباط باشند.این بازی ها بهتر است باعث تحرک کودکانمان نیز بشود. از جمله این ها میتوان به:قایم موشک، دوچرخه سواری، خانه سازی یا حتی وانمود کردن به تیر اندازی و غیره اشاره کرد. این بازی ها باعث میشود تا کودکان خلاقیت بیشتریی به خرج دهند و با تحرکی که دارند سلامت بدن خود را نیز تامین می کنند.

طبق سال ها تحقیق توسط محققان،آنها به این نتیجه رسیده اند که بازی ها می توانند یکی ازمهمترین عوامل برای رشد ذهنی و جسمی کودکان باشند.

وانمود به بازی:
کودک شما می تواند به طور فرضی با دشمنان تخیلی بجنگد یا با عروسک های خود بازی کند. در این نوع بازی این مهم است که فرزند شما در حال استفاده از قوه تخیل اش می باشد و همین باعث میشود تا بتواند این قوه را به مرور زمان پرورش دهد. در هنگام انجام این بازی ها کودکان از چند بخش مغز مانند: تفکر، حرکت، تخیل، احساس و غیره به طور همزمان کمک میگیرند.محققان به این نتیجه رسیده اند که بچه هایی که این نوع بازی ها را زیاد انجام میدهند، ذهنشان برای گرفتن تصمیم های پیچیده بهتر عمل میکند.

خانه سازی:
خانه سازی قدرت ریاضی را افزایش میدهد؟ این جمله شاید به طور کلی درست نباشد اما باید بگوییم که طبق گزارشات دانشمندان، گروهی از آن ها تعدادی از کودکان را از سنین کودکی زیر نظر داشته و متوجه شدند که کودکانی که در بچگی به این بازی مشغول بوده اند در سنین بالا مسائل ریاضی را بهتر انجام می دادند. همچنین این کودکان بهتر از دیگران می توانند از پس مشکلات برآیند.

بازی های تخته ای:
این بازی ها میتوانند بسیار به کودکان شما کمک کند. از این بازی ها میتوان به مارو پله،منچ یا هربازی تخته ای دیگر اشاره کرد. این بازی ها میتوانند به فرزند شما مباحث پایه ای ریاضی مانند شمارش را یاد بدهند همچنین میزان قدرت تصمیم گیری و رعایت نوبت و غیره را نیز افزایش دهند.